Simpoziumi Skulptura e Parkut “Korça 2008” do ta kthejë Parkun “Rinia” në një muze të hapur të artit bashkëkohor. Ka qenë kontributi i çmuar i 8 skulptorëve nga vende të ndryshme të botës të cilët me veprat e tyre artistike, skulpturat e gurta krejtësisht abstraksoiniste, i dhuruan qytetit të Korçës këto vlera të paçmuara, duke e bërë akoma më të frekuentueshme këtë pjesë atraktive të qytetit tonë. Skulpturat do t’i japin parkut një vlerë e cila i ka munguar këto vite, artin e mirëfilltë. Ka qënë iniciativa e Bashkisë së Korçës e cila organizoi këtë simpozium, një praktikë kjo e njohur në disa vende të botës, por në Shqipëri ajo u aplikua për herë të parë. Ajo erdhi si rezultat i mungesës së veprave në park, si dhe pamundësisë për të financuar vepra të tilla me kosto mjaft të lartë. Artistët e gurit, prej mëse dy javësh punuan në natyrë, në një nga ambientet e parkut, shumë afër syrit të kuriozëve dhe artdashësve të shumtë të qytetit. Kjo pjesë e parkut u kthye në një galeri natyrore të artit modern gjë e cila e bëri akoma edhe më të veçantë këtë aktivitet.
Skulptorët, me karrierë mjaft të spikatur, veprat e të cilëve hijeshojnë prej vitesh sheshe e parqe në vende të ndryshme të botës, kanë gjurmët e tyre edhe në qytetin tonë. Tashmë veprat e këtyre artistëve do t’i ngelen përgjithmonë Korçës.
Me prezencën e Kryetarit të Bashkisë Niko Peleshi, dorëzimi i skulpturave u organizua në një ceremoni nga Bashkia e qytetit ku morën pjesë personalitete të jetës kulturore në Korçë. Mori pjesë edhe deputeti i Korçës Ben Blushi. Skulptorët hodhën firmën e tyre në pllakën memorial, duke hyrë në historinë e qytetit, si skulptorët e parë që i dhurojnë qytetit vepra artistike në Simpoziumin e parë të Skulpturës së Parkut.
Vepra e parë artistike, “Nimfa e ujit”, një nga simbolet greke të bukurisë, e punuar nga skulptori japonez Toshihiko Minamoto, ka zenë vend në lulishten para Qendrës Kulturore “V.Mio”, ndërkohë që të tjerat presin të zenë vend tek Parku “Rinia”.
Simpoziumi i skulpturës së parkut, mendohet që të futet në rrugën e traditës duke u kthyer në një aktivitet të përvitshëm.
